de laatste nieuwtjes zowa..

°d'één of d'andere tropische mug heeft mij gebeten. gevolg: nen dikken bult op mijnen arm!! nadat infected-bug-bites zalfje en antibiotica niet hielpen, toch maar naar de clinica gegaan (op aanraden van onze friend in de cocktailbar, die hetzelfde voorhad). very much AUW want de dokter zat maar op diejen bult te duwen (vraag me niet wat eruit kwam want ik kon daar echt niet naar kijken!).  de bult is grotendeels weg, nu nog wat medicijntjes nemen dus alles is in orde hoor :) soit, nu weet ik ineens waarom ik altijd een extra verzekering neem :) (wat moet ik doen? gewoon papieren opsturen als ik thuis ben of nog iets? :p)
°we zijn gisteren TWEE KEER buitengesloten uit ons appartement!! om de één of andere reden zijn er 2 deuren en zijn er van die 2de deur maar 2 sleutels. vandaar da we enkel 1 deur sluiten en op slot doen. en toen begon het plots te waaien en waaide de deur dicht :s héél gezellig in 't midden van de nacht :s maar no worries weral, we hebben een ander bedje gevonden!

°ik ben een lens verloren in de zee. m.a.w. grote golf en stevig wasmachien gedaan!! jajah, het leven in colombia is één en al avontuur hoor!!

°maar zie nog maar is ne keer hoe schoon het hier is:


zelfs na belachelijk veel regen volgt zonneschijn (en ja kelly, dan moet je je eerst de lens even druppelvrij maken..)



en als ge chance hebt ook ne regenboog!

maar meestal schijnt gewoon de zon! hard!

digital hope!

vorige week was een fantastische week voor colombia sin fronteras! We kregen bezoek van 3 kerels uit chicago. Zij hebben zelf een soort ngo opgericht waarmee andere ngo’s willen helpen, nl. digital hope. Tijdens één van hun reizen beslisten 2 van hen dat ze vrijwilligerswerk wilden doen. Later besloten ze dat enkel wat tijd doneren niet voldoende was, en ze richtten samen digital hope op. Met deze organisatie zamelen ze via sociale media en hun website, geld in voor ngo’s die ze willen steunen. Ze kwamen kijken naar de werking van colombia sin fronteras en waren onder de indruk van het werk dat we doen en vooral met hoe weinig resources dit gedaan gebeurt. Omdat ze zagen dat een minimale investering hier een grote impact zou hebben, starten ze op donderdag met een campagne en tegen vrijdag hadden ze meer dan 2500 dollar ingezameld voor de organisatie! This called for a party J
op vrijdagochtend kochten ze een aantal noodzakelijke spullen aan voor de school die de kinderen diezelfde middag mochten onderzoeken. The looks on their faces, echt waar, het was zoooo schattig en alle vrijwilligers waren superhard onder de indruk!! More here, here and here.
muchos gracias digital hope!!

ps in de toekomst zullen ze nog meer projecten zoeken om te steunen, als iemand van jullie supergoede ervaringen heeft met een bepaald project, please let me know en i will tell them! ze hebben een zeer transparante werking en bezoeken steeds zelf de projecten (die aan bepaalde voorwaarden moeten voldoen, zoals een ngo zijn, niet vd staat, enzoverder) voor ze actie ondernemen. dus: projecten voorstellen waar je zelf achterstaat, mag altijd! en digital hope steunen mag natuurlijk ook altijd!

de school!

ok misschien is het tijd voor een newflash over het project waar ik werk ;)
maar er valt zoveel over te vertellen dat ik niet weet waar te beginnen! en de internet tijd is altijd te kort!

voor vandaag houd ik het dus bij beelden, die zeggen al veel ;)
meer tekst en foto's op FB volgen snel, BELOOFD!

here's what happens als de kids met uwe kodak rondhossen! (thank god dat ik het oude kleine kodakje nog op de laatste moment heb meegegritst)


*veel blurry pics

*foto's van kunstwerkjes

*wat zelfportretjes

*en vééééél foto's van de seños!

weekend retreat - palomino

na een stevige sportvoormiddag op zaterdag con el niños, hadden we weeral nood aan rust :p. daarnaast moest er ook ne verjaardag gevierd worden, geen beter excuus om nog eens een weekendje weg te gaan ;)
deze keer gingen we naar palomino, een klein dorpje aan zee. we sliepen opnieuw in hangmatjes (ohja want dat vinden we leuk! en het is meestal de cheapste optie ;) ), bij finca escondida. echt een super-laidback-vakantiegevoel, perfect for the weekend ;). het enige nadeel is dat het eten er naar colombiaanse standaarden heel duur is. geen probleem voor survivors als ons, wij hiken gewoon naar het dorpje en stellen zelf een mega-deluxe-ontbijt samen ;). ook 's avonds is het een aanrader om even de benen te strekken en in het dorpje zelf een plaatselijke resto te gaan testen! voor 6 mille eet je je buikje rond (dit is minder dan €3, in de finca betaal je ongeveer het dubbele voor het goedkoopste gerecht - wat ook wel heel lekker is, dat moet ik er wel bij vermelden! maar we were on a budget :p)

verder hebben we veel gechilld en zijn we gaan tuben! de palomino-rivier mondt uit in de zee en deze kan je 'afvaren' op een grote binnenband. superleuk! soms spannende stroomversnellingen, soms lekker rustig dobberen en genieten van de natuur. het moet nogal een zicht geweest zijn: 9 gringo's die een berg beklimmen met een tube over hun schouder en die daarna uitgeput neerploffen in het water en onmiddellijk de verkeerde kant opstromen :). de wayuu-indigenous denken er waarschijnlijk het hunne van :). bij momenten kwamen we ook vast te zitten op zandbanken, té grappig! maar we hebben het gehaald, we zijn uitgemond in de zee waar we met onze tubes onmiddellijk de strijd aangingen met de wilde golven, wie nog niet nat was, werd het toen wel :). slim als ik was, had ik géén camera mee, geen fotootjes dus maar this is how it works.

ik moet er alweer vandoor, ik heb veel huiswerk gekregen van mijn profe! ciao!!